Het was eindelijk zo ver. Eindelijk was ik onderweg naar het voor mij nog onbekende Tasmanië. Het is toch wel een staat die je vaak laat zitten wanneer je door Australië reist. Maar ik ben enorm blij dat ik eindelijk deze geweldige tour heb mogen doen! Ik heb de Famous 5 tour gedaan en de naam laat het al weten, in vijf dagen hebben we de beroemdste plekken van Tasmanië bezocht.
Reis dag
De dag waar het voor mij begon was de dag voordat de tour begon. Ik vloog van Brisbane naar Hobart wat een 2,5 uur durende vlucht was, waar ik niemand naast me had zitten, wat een geluk! Ik kwam in Hobart aan rond 14:00 uur en kon meteen in mijn hostel inchecken. Daarna heb ik een tijdje rondgedwaald en de stad ontdekt. Hobart zelf vond ik niet meteen geweldig, maar de architectuur en street art was erg mooi.
Dag 1
Vandaag begon de dag al vroeg namelijk om 7 uur ‘s ochtends. Op mijn ontmoetingspunt leerde ik al twee van mijn reisgenoten kennen, wat erg fijn was. We werden in een gloednieuw busje opgehaald door onze gids Tim, die meteen al erg enthousiast was en ons meteen welkom liet voelen. We moesten nog een paar andere medereizigers ophalen voordat de reis echt begon. Vandaag zouden we een aardige afstand afleggen want we gingen van Hobart helemaal naar de Westkust, naar een plaatsje genaamd Strahan. Een leuk weetje is dat Tasmanië 1,5x zo groot als Nederland is, terwijl het op een klein eilandje lijkt als je het onder het vasteland van Australië ziet, bizar!
Onze eerste stop was bij Mount Field National Park, die bekend staat om zijn enorm hoge bomen, hier namen we dan ook de ‘tall tree walk’, waar we bomen van wel 70 meter zagen. Terwijl wij dit pad volgden kwamen we langs een kleine waterval 'Horseshoe Falls’ en later langs een grote waterval 'Russell Falls', hier hebben we dan ook meteen onze groepsfoto geschoten. Op de weg terug naar de bus kwamen we ook heel wat pademelons tegen een soort Wallaby die enorm schattig waren.
We reden na deze leuke stop door naar het bekende Lake St Clair, waar we verschillende wandel opties hadden. Ik en een paar reisgenoten kozen voor de langere route waar we langs Platypus Bay liepen, waar we helaas geen vogelbekdieren hadden gespot maar wat wel een prachtig uitzicht had.
Hierna gingen we steeds westelijker wat ook te merken was want we hadden onze eerste regenbui van de trip. Dit was niet heel vreemd want in het westen van Tasmanië regent het ruim 300 dagen in het jaar.
Gelukkig was het alleen maar een miezer buitje toen wij onze stop bij Nelson Falls maakten, een korte 20 minuten retour wandeling naar een prachtige waterval.
Onze laatste stop voor dag één was de Iron Blow, een gebied waar veel ijzer en brons werd gewonnen jaren geleden. Nu zijn er geen mijn activiteiten meer in het gebied maar is het een mooie plek om de omgeving te bewonderen, Door de mineralen is het landschap prachtig en er is zelfs een mountainbike route als je van hoge hoogtes af durft te racen.
Na een lange dag kwamen we aan in Strahan, een schattig dorpje met een leuk en net hostel. We waren allemaal erg moe dus het werd zeker geen latertje.
Dag 2
Op de tweede dag werd de groep gesplitst, er was namelijk een optie om een boot cruise te doen van 6 uur (tegen betaling) of een 10 km wandeling en een wandeling door zandduinen. Ik koos met vele anderen voor de wandeling en ik ben erg blij dat we dat hebben gedaan want het was een prachtige wandeling!
We gingen wandelen in het Tarkine Rainforest om de Montezuma Falls te bekijken. Het pad was vroeger een treinspoor wat een erg bijzonder effect gaf aan het pad. Wel was het aardig blubberig dus de schoenen vonden het iets minder. Maar dat was het allemaal waard toen we aankwamen bij de waterval van zo’n 100 meter hoog. Ook kwamen we langs een oude grot die vroeger gebruikt werd waar we ook veel spinnen konden zien, dit vonden vele van ons wat minder maar onze gids vertelde ons dat zolang je niks geks doet ze gewoon op de muur blijven zitten.
Na onze leuke wandeling gingen we even lunchen en hadden we zelfs taart. Één van mijn reisgenoten was jarig en onze gids verraste hem met een taart met kaarsjes, enorm leuk dat hij hier aan had gedacht! En de taart was heerlijk!!
Na weer onze buikjes gevuld te hebben gingen we naar de zandduinen genaamd Henty Sand Dunes. Het was erg steil omhoog dus we waren helemaal kapot toen we boven aankwamen maar het was het zeker waard. Een enorm mooi uitzicht op de zee en sommige stukken waren erg steil, dus een gaaf gezicht. Na wat rondgelopen te hebben gingen we weer terug naar Strahan, maar voordat we dat deden, liet onze gids ons wat pepperberries proeven die hij had geplukt. Een enorm pittig besje dat hij thuis laat drogen en daarna vijzelt om dan als peper te gebruiken of te mixen met zout voor een lekkere kruidencombinatie.
Toen we terugkwamen in Strahan gingen we met een deel van de groep naar de langst spelende voorstelling in Australië genaamd ‘The ship that never was’. Het gaat over een paar veroordeelde die probeerde te ontsnappen van Sarah Island. Het eiland werd gebruikt als strafkolonie waar veroordeelden onder de zwaarste omstandigheden in het regenwoud werkten en dennen kapte voor de bouw van boten. Dit was een voorstelling waar ook het publiek vaak in mee speelde, maar gelukkig was ik niet uitgekozen om een rol te spelen. De show was erg leuk en we hebben enorm gelachen de hele avond. Hierna gingen we gezellig met een deel van de groep hamburgers eten en daarna weer op tijd naar bed.
Dag 3
Dag drie begon al vroeg en daarom hadden we weinig tijd om te ontbijten. Maar dat was niet erg want onze eerste stop was dichtbij in het plaatje Tullah waar we allemaal lekker een koffie en broodje konden halen. Op zo’n 2 minuten loopafstand was een steiger met een prachtig uitzicht. Door het goede weer was de weerspiegeling op het water prachtig, zeker een stop die we niet hadden willen missen.
Hierna gingen we naar mijn favoriete plek van deze reis, Cradle Mountain. Zeker één van de bekendste plekken in Tasmanië en het was zeker te zien waarom. Wij hadden wederom enorm veel geluk met het weer want de lucht was blauw en het zonnetje scheen. Hierdoor konden we de bekende Cradle mountain pieken al goed zien op onze eerste stop Dove Lake. We kwamen hier met een shuttle bus, het is mogelijk om vanaf het Visitor Centre naar Dove Lake te lopen maar met een tijdslimiet van ongeveer 4 uur wilden we liever van de wandeling genieten. Er waren erg veel opties voor verschillende wandelroutes dus er was voor iedereen wel wat. Ik koos met een groot gedeelte van de groep voor de zwaardere wandeling naar Marion’s Lookout op 1200 meter hoogte. De wandeltocht was erg netjes maar soms ook wel zwaar, we hebben ongeveer 300 meter omhoog gelopen en toen enorm genoten van het uitzicht op de top. Hier hebben we ook een groepsfoto gemaakt en genoten van onze lunch.
Toen begon de tocht naar beneden, dit was ook nog een uitdaging maar wederom prachtig. Wij hadden enorm veel geluk dat we de kleurverandering konden zien van de bosjes en bomen rondom ons pad. Dit is niet vaak te zien omdat er vaak maar één week zit tussen de verandering van kleur voordat de bladeren van de bomen vallen. Nog een pluspunt van dit prachtige gebied! Maar het echte pluspunt was toch wel de wombats. Op weg naar de shuttle bus kwamen we langs Ronny’s Creek, de plaats om de wombat te spotten. En dat is ons zeker weten gelukt, er was zelfs een hele eigenwijze wombat die even kwam buurten bij ons op de promenade.
Na deze geweldige wandeling gingen we weer verder rijden naar onze slaapplaats in Launceston of zoals ze het in Tasmanië noemen, Lonnie. We stopten kort in het plaatsje Sheffield, dat bekendstaat om zijn muurtekeningen, met het thema van 2023 ‘The spirit of adventure’ dus erg bijpassend bij deze reis.
Ook stopten we nog eens bij de Christmas Hills Raspberry Farm en de Van Diemen's Land Creamery. Nu zal je misschien denken van Diemen’s Land dat klinkt Nederlands? Dat klopt! Ontdekkingsreiziger Abel Tasman ontdekte het eiland, onder de sponsoring van Anthony van Diemen, de gouverneur-generaal van Nederlands-Indië. De naam werd in 1856 veranderd in Tasmanië om het eiland los te koppelen van zijn veroordeelde verleden en om zijn ontdekker, Abel Tasman, te eren.
Na een lange dag kwamen we aan in Launceston waar we eigenlijk een pubquiz mee wilden doen, helaas was die al vol geboekt. Dus hebben we zelf in een bar een pub quiz georganiseerd met een deel van de groep, wat enorm leuk was.
Dag 4
We begonnen de dag met een wandeling vanuit onze accommodatie dus lekker vroeg, maar dat vonden we allemaal wel lekker. Even de benen strekken voordat we weer een tijd in de bus zouden zitten, er stond namelijk een 3 uur durende busrit op de planning… De wandeling duurde zo'n 30 minuten langs de Cataract Gorge Reserve en was prachtig met het ochtendzonnetje.
Hierna begon onze lange autorit naar St Helens waar we zouden lunchen. Maar bij een van onze toilet stops konden we vogelbekdieren spotten, en dat was gelukt! Ze waren redelijk klein dus een goede foto konden we niet van ze maken maar het was wel erg bijzonder om deze dieren weer in het wild te zien na 11 jaar.
Aangekomen in St Helens gingen we lekker lunchen en was het nog maar een korte rit naar de Bay of Fires. Een geweldig stukje strand met rood/oranje gesteente, die deze kleur hebben gekregen door bepaalde algensoorten. Hier hebben we heerlijk in het zonnetje gezeten en ook wat circustrucjes geprobeerd op het strand.
Hierna was het nog eventjes rijden naar onze eindbestemming voor de dag, Bicheno. Een erg leuk plaatsje waar ze de Blowhole hebben een stukje aan het water waardoor de formatie van de stenen zorgt voor een waterspuwend effect. Ook hebben we hier lekker bij een visrestaurant gegeten voor de echte oostkust-ervaring.
Dag 5
Het is alweer de laatste dag van de tour… De tijd vloog voorbij maar de ervaring zal altijd bij me blijven. Deze dag was nog gevuld met mooie plekjes en veel gezelligheid.
We begonnen de dag met een rit naar Freycinet National Park, wat erg bekend is onder de toeristen. We begonnen met een wandeling naar Wineglass Bay, dit was nog best een stevige wandeling namelijk 300 trappen omhoog en 700 naar beneden en hetzelfde weer terug. Maar het was zeker de verzuurde kuiten waard, ik heb samen met een Nederlands reisgenootje een uur op het strand gezeten in het zonnetje.
Hierna gingen we lunchen bij Honeymoon Bay, alleen waaide het daar erg hard dus zochten we wat beschutting om te kunnen genieten van onze lunch.
En toen was het alweer tijd voor onze laatste stop Cape Tourville, hier hadden we een prachtig uitzicht op Freycinet NP en Wineglass Bay.
Helaas eindigde daar onze reis, we reden terug naar Hobart, sommige reisgenoten verlieten ons op het vliegveld en de rest van ons werd afgezet in onze hostels. Ik verbleef in het YHA hostel in een privékamer, wat perfect was. Na lekker gedoucht te hebben had ik nog wat contact met wat reisgenoten die graag nog uit eten wilden gaan dus ik ben met hen meegegaan. We hadden heerlijk gegeten en hebben wat drankjes gedaan voordat we echt afscheid gingen nemen en allemaal onze eigen kant op gingen.
Ben je na het lezen van mijn ervaring nu ook enthousiast om het prachtige Tasmanië te bezoeken? Neem dan zeker een kijkje op Backpacker Deals' Tasmanië things to do pagina, of als je dezelfde tour wil doen kijk dan naar de Famous 5 Tasmania tour.
